David G. Gándara

David G. Gándara

twitteryoutuberesearchgate mensaje en chino

gnu logo
fsf member
Login

Xadrez en New York.

2017-02-01


image

Despois de investigar un pouco, descubrín que o parque no que se xoga ó xadrez en New York, cos famosos "hustlers" non é Central Park, senón que é Washington Square. Alá me fun. Ía moito frío, e iso que viña dos -25 de Canadá... O señor infórmame de que se xoga por un donativo de 10$. Non cheguei a entender se tiña que pagar en caso de que gañase el, ou se mos ía pedir igual. A cousa foi que na xoagada cinco, ou así, deixouse a dama. Por suposto, entre o frío, pensar nos dez dólares, e a miña falta de habilidade, non me enterei. Ó final, acaboume gañando.
En resumo, supoño que haberá outros "hustlers" que xoguen moito mellor, e que xustifiquen o mito de que hai xente que xoga a nivel de mestre.




It never Chinooks pleasing everyone...

2017-01-19


So this is a Chinook week, as they said in the radio this morning. On the one hand, it is good that it is not -20. You can carry close to normal clothes, the children can go outside for recess,... On the other hand, the snow melts and turns into ice. It is so difficult to walk avoiding all the icy areas of the sidewalk! Oh, Chinook, I just cannot live with or without you.




El metro de Nueva York

2016-12-29


Cuando crees que entiendes el metro de Nueva York, descubres una cosa nueva. A difrencia de París, Londres, Berlín o Madrid, aunque estés en la vía correcta puedes confundirte de tren, porque pasan varios. Y aún acertando el tren: el A, el F, el 4, puedes coger el express en lugar del local. La tarjeta normal no es para el express, si te cogen te multan. Y además, puede que no pare donde tú quieres. Además, hay que escoger muy bien donde lo coges, es preferible caminar un poco para encontrar la boca correcta, porque los cambios de línea son imposibles, por mucho que creas que parece fácil. Por último, depués de hacer la combinación metro-tren para el aeropuerto, descubrí que el propio metro lleva hasta el aeropuerto. Va más lento, pero ahorras 15$.




Nueva York

2016-12-29


Después de pasar unos días en Nueva York, he sacado varias conclusiones. Aunque no he visto muchas ciudades, esta es la más diversa. Cuando cambias de barrio parece otra totalmente distinta. Coney Island es el típico pueblo británico de playa, Chelsea es como otra ciudad europea, con sus cafeterías y sus tiendas. Bleecker street, lo mismo. Harlem es Harlem, no se puede comparar con otra cosa:soul food, jazz, familias negras saltando las barras del metro como en las películas... Brooklyn, el típico barrio feo, donde los colegios abren aunque sea domingo y día de Navidad. El sector financiero está diseñado para apabullar a los hombres de negocios que se acerquen. Little Italy y China Town, pues como en otras ciudades.




O frío en Calgary

2016-12-10


Parecía que non chegaba, pero chegou. Vaia se chegou. Máximas de -20. Isto do frío era case o que máis respecto me producía cando empezaba a pensar se vir ou non vir. Agora que xa estou nela, podo dicir que non é para tanto. Iso sí, utilizando a roupa correcta. Só me queda experimentar as venticas, claro.
Se un sae correctamente abrigado e enzapatado de casa, todo vai ben. Pero como se che ocorra quitar o gorro ou as luvas... podes perder un dedo ou unha orella en cuestión de minutos.
Unha cousa que sí me sorprendeu, e que nunca vira antes son os "ice crystals". É coma se o aire se conxelase e quedan diminutos cristais de xeo flotando. É bastante incómodo canso se che pegan nas pestanas. E claro, non as podes quitar porque levas as luvas.
Outra cousa que me preocupaba un pouco era o de quitar a neve. Pero resulta que aquí é tremendamente seca, por contradictorio que poida parecer. Pódese simplemente varrer cunha vasoira e o chan queda perfectamente seco e limpo.
En fin, penso que imos sobrevivir ó inverno sen moitos atrancos.




Calgary y la naturaleza

2016-10-27


image

Esta no es una ciudad demasiado bonita en cuanto a edificios históricos, etc. Pero es posible encontrarse este tipo de cosas a sólo unos pocos kilómetros del centro, tras un agradable paseo en bicicleta. Lo más increíble no es que los castores estén ahí, sino que se dejen fotografiar desde tan cerca.




Los candados

2016-10-22


image

El otro día compré un candado para mi nueva bici. Encontré uno bastante barato con el típico candado de taquilla americana, de tanto para la derecha, tanto para la izquierda, tanto para la derecha. Me pareció interesante para aprender cómo se usaban. Maldita la hora en que se me ocurrió. Esta mañana me llevó cinco intentos abrirlo, a 1 grado bajo cero. La próxima vez uno de llave, de los de toda la vida.




Los canadienses y el teléfono

2016-10-19


image

La gente que me conoce sabe lo poco que me gustan los teléfonos. No sé muy bien por qué, pero sólo de pensar que tengo que arreglar alguna cosa por teléfono, me entran sudores fríos.
Pues desgraciadamente, aquí, en Canadá, a la gente le encanta el teléfono. Todo se hace por teléfono. El sistema para las sustituciones de los profesores es una de estas máquinas que te va dando instrucciones. Si quieres arreglar algo de la tarjeta sanitaria, tiene que ser por teléfono. No admiten email porque dicen que no es seguro. Curiosamente, hay un sistema de pago muy extendido aquí que es por email :).
Me he acordado también, hablando de tarjetas de crédito, lo curioso que es aquí el sistema para identificarse. En muchos sitios vale más una tarjeta de crédito que el DNI español. Aunque la tarjeta sea española. Muy llamativo.




Los libros de texto en Canadá

2016-10-18


Pues ya se ha cumplido un mes en Calgary. El tiempo pasa volando.
Afortunadamente, gracias a una afortunadísima casualidad, ya tengo asignada una clase como tutor. Es una gran diferencia. Aunque hay gente que prefiere hacer sustituciones, porque tienes menos responsabilidad y te vas antes a casa, a mí me parece muy importante tener la posibilidad de "ser uno mismo" en clase. Para eso es necesario tener continuidad. En mi opinión, una clase sólo puede estar bien programada si se ha tenido en cuenta a los alumnos con los que se está trabajando en concreto. Es la principal razón por la que hace años que no uso libro de texto.
Hablando de libros de texto, una de las cosas que más me atraían del sistema canadiense es que, según había leído, se usaban los libros cada vez menos. Por lo que he visto este mes, esto no es exactamente así. Si bien es verdad que se apoya mucho el trabajo por proyectos, no veo que esté ampliamente implantado. Es verdad que muchos profesores han dejado de usar el libro como sistema, pero los centros pagan subscripciones a editoriales por programas de lectura, de aprendizaje de matemáticas, etc. Al final es lo mismo. No usar libros por religión, sin razonarlo, es igual de malo que usarlos por religión. Lo malo no es el libro, es la pedagogía o la no pedagogía que hay detrás.
Los proyectos más amplios, tal y como yo los programaba antes, que abarcan varias asignaturas y pueden ocupar durante toda una semana o más todo el tiempo lectivo, con actividades multidisciplinares, a lo John Dewey, no son muy frecuentes.
Está claro que la educación sólo cambia cuando los profesores la cambian, por eso me cansa tanto la gente que emplea toda su energía tratando de convencer de esto o de esto otro a los políticos. Hay que convencer a los profesores!




Actividades en Calgary

2016-10-15


Cerca de cumplir el mes en Calgary, ya he investigado varias de las actividades que me apetecían. El club de ajedrez está en una zona de la ciudad bastante inaccesible, y el precio para hacerse miembro es un poco caro. Además, perdí la primera partida del torneo de septiembre.

También me he acercado a la tienda "MEC", para conocer algunos escaladores. Fui dos veces. La primera vez estuvo muy bien. Aunque el rocódromo es muy pequeño, es suficiente para entretenerse unas cuantas sesiones. La segunda vez era domingo, y había muchísimos niños esperando para escalar, así que me fui a jugar a juegos de mesa.

En Calgary hay mucho movimiento de música en directo. De momento he tocado en un open-mic y la verdad es que ha sido muy agradable. Había bastante gente, y el local es muy acogedor.

Por último, el club de esperanto, aunque muy escueto: sólo dos personas, es muy agradable. Se reúnen todas las semanas y tienen un nivel excelente.